ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών
Θεσσαλονίκη, Σάββατο 26 Φλεβάρη 2011
Απολογισμός Διοίκησης
Εισηγητής: Γιάννης Φραγγίδης.
Γενικός Γραμματέας Π.Ο.Ε.Ε.Π.
Φίλες και φίλοι, εκλεκτοί προσκεκλημένοι
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.
Σας καλωσορίζουμε στο ετήσιο τακτικό Εθνικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας μας.
Το Εθνικό συμβούλιο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θεσμικά όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος στα Εμφιαλωμένα Ποτά.
Πραγματοποιείται, τακτικά, μια φορά το χρόνο και εκτάκτως αν το απαιτούν οι περιστάσεις ή κριθεί αναγκαίο, άλλωστε πέρσι, οι ραγδαίες εξε-λίξεις που προκάλεσε το μνημόνιο αλλά και το Δ.Ν.Τ., πραγματοποιήθηκε, εκτάκτως, τον ΙΟΥΝΙΟ.
Το γεγονός, αυτό από μόνο του δείχνει ότι η συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου παρακολουθεί πολύ στενά τις γενικότερες πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις και ανάλογα με τις συνθήκες που διαμορφώνονται προσαρμόζει την πολιτική της, τονίζω, την προσαρμόζει και όχι την αλλάζει.
Δεν επαναπαυόμαστε ούτε στιγμή, η διοίκηση της Oομοσπονδίας μας και το γνωρίζουμε όλοι εδώ μέσα, είχε προβλέψει έγκαιρα τις αρνητικές εξελίξεις, δυσάρεστη πρόβλεψη αλλά όπως αποδεικνύεται, χρήσιμη.
Να υπενθυμίσω εδώ τη στάση της Ομοσπονδίας αμέσως μετά το 10ο συνέδριό της τον Οκτώβρη του 2009.
Θεωρήσαμε αναγκαία την αναπροσαρμογή της και αυτό καταγράφηκε στο περσινό Τακτικό Εθνικό Συμβούλιο μας ,το Φλεβάρη του 2010, χωρίς όμως να αλλάξουμε τους βασικούς άξονες της πολιτικής μας, απλά προσαρ-μόσαμε τη στάση και τους στόχους μας στις νέες συνθήκες.
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι η κατάσταση για την εργατική τάξη, καθημερινά χειροτερεύει.
Η επίθεση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου αλλά και των ντόπιων φορέων του, έχει δημιουργήσει σύγχυση και απογοήτευση σε μεγά-λα τμήματα του ελληνικού λαού και της εργατικής τάξης,
Σήμερα έχει γίνει ολοφάνερο και στον πιο δύσπιστο εργαζόμενο και στους σκεπτόμενους πολίτες της χώρας, αυτό που διατυπώσαμε απε-ρίφραστα στο προηγούμενο Εθνικό μας Συμβούλιο, ότι δηλαδή μόνος στόχος της κυβέρνησης και της τρόικας είναι η συμπίεση του εργατικού κόστους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και ότι αυτό θα το πετύχουν με την αποδυ-νάμωση και την κοινωνική παραλυσία των εργατικών συνδικάτων, με την εφαρμογή τοπικών και ατομικών συμφώνων απασχόλησης.
Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε ότι δυστυχώς, οι προβλέψεις μας δικαιώνονται καθημερινά από τις εξελίξεις.
Και το τίμημα για την εργατική τάξη και το λαό της χώρας μας είναι τεράστιο. Ολόκληρα τμήματά της οδηγούνται στην ανεργία και την κοινωνική περιθωριοποίηση.
Η υποκρισία της κυβέρνησης οργιάζει.
Κύριος φορέας της τα μέσα μαζικής επικοινωνίας τα οποία συστηματικά εξωραΐζουν την κοινωνική κατάσταση και προσπαθούν να αποπροσανα-τολίσουν τον ελληνικό λαό και κυρίως τους εργαζόμενους. (γκάλοπ 78% δυσαρεστημένοι με την TV,93%οχι στα πολιτικά κόμματα. 79% φταίνε οι μεγαλοεταιρείες 65% είναι δύσπιστοι στον συνδικαλισμό).
Αλλά η κρίση σημαίνει για τους εργαζόμενους ανεργία και υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου.
Η πολιτική των περικοπών και της ανελέητης επίθεσης στα εργασιακά μας δικαιώματα σημαίνει υποθήκευση του μέλλοντος της νέας γενιάς εργα-ζομένων.
Από την άλλη το κεφάλαιο, ντόπιο και πολυεθνικό, αβγαταίνει μέσα στην κρίση τα κέρδη του και προσδοκά στο μέλλον ανθοφορία της κερδοφορίας του εξ αιτίας της πτώσης του εργατικού κόστους που επιχειρούν σήμερα η κυβέρνηση και η τρόικα.
Θέλουν να αλυσοδέσουν την εργατική τάξη για τις επόμενες δεκαετίες.
Μεθοδεύουν έναν νέο εργασιακό μεσαίωνα.
Στο στόχαστρο βρίσκονται κατακτήσεις και θεμελιώδη δικαιώματα που κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες, με θυσίες και σε πολλές περιπτώσεις με αίμα.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ασκείται μια πολιτική τρομοκρατίας και μιας προσπάθειας πλύσης εγκεφάλου, που δεν οδηγούν απλώς στην φτώχια, αλλά στην πλήρη κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος, οδηγούν στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, στην εξαθλίωση και κατ’ επέκταση στην άνευ όρων ολοκληρωτική υποταγή της κοινωνίας, σε τι να πρώτ’ αναφερθείς, στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό, στην παιδεία, στην υγεία, παντού παρακολουθούμε το ίδιο σενάριο, το σενάριο της ισοπέδωσης, λες και για όλα φταίει ο εργαζόμενος,
Εμείς όμως φίλες και φίλοι, δεν παρασυρόμαστε από πρόσκαιρες συναισθηματικές κινήσεις.
Δεν είμαστε «μονόχνοτοι» γνωρίζουμε ότι μόνο με τις αναγκαίες αλλα-γές στις τακτικές μας και με οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και με διορατικότητα, ικανότητα, αποφασιστικότητα, είναι δυνατόν να υπε-ρασπίσουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου μας, αλλά και της εργατικής τάξης γενικότερα.
Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και υπευθυνότητα, την όλη κατάσταση.
Ο πανικός και ο πεσιμισμός είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι μέσα σε αυτή τη συντονισμένη επίθεση κυβέρνησης, τρόικας και εργοδοσίας. Δεν κλείσαμε ούτε και θα κλείσουμε τα μάτια και τ’ αυτιά μας μπροστά στην νέα πραγματικότητα.
Δεν παρασυρθήκαμε ούτε και θα παρασυρθούμε σε ανέξοδες «επα-ναστατικές» κορώνες.
Μόνιμος στόχος μας είναι να βγάλουμε τους εργαζόμενους αλώβητους από αυτό τον καταιγισμό των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων.
Γνωρίζουμε τις δυνατότητές μας, δυνατότητες, και είναι επιτακτική ανάγκη κυρίως σήμερα, να πλαισιωθούν από τα ανεξάντλητα αποθέματα δυνάμεων, αγωνιστικότητας και φαντασίας που διαθέτουμε.
Και προς αυτή την κατεύθυνση στρέφουμε όλες μας τις προσπάθειες.
Παράλληλα, όμως προβληματιζόμαστε για τη συνολική πορεία της εργα-τικής τάξης. Προτείνουμε έμπρακτες λύσεις και τακτικές που θα την βοηθή-σουν να βγει από τη στενωπό της οικονομικής κρίσης και της ανελέητης επί-θεσης που έχει εξαπολύσει το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο.
Ο συνδικαλισμός αλλά κυρίως ο συνδικαλιστής, αυτή την κρίσιμη στιγμή, πρέπει να διαθέτει φαντασία, φαντασία στους τρόπους σκέψεις και λειτουργίας, να σκαρφίζεται νέους, πρωτότυπους τρόπους λειτουργίας και αντιμετώπισης των καταστάσεων αλλά και των νέων δεδομένων που διαμορφώνονται την κάθε στιγμή.
Η συμπεριφορά και η λειτουργία του πρέπει να είναι σοβαρή – διακριτική – αξιόπιστη, μα προπαντός υπεύθυνη.
Γι’ αυτό λοιπόν φίλες και φίλοι
αρνούμαστε την λογική ότι για όλα φταίει ο εργαζόμενος.
αρνούμαστε την λογική του μονόδρομου, την λογική της συμπίεσης του εργατικού κόστους σε βάρος των εργαζομένων.
αρνούμαστε τις πολιτικές που δεν έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο,
Και ήμαστε αντίθετοι με τις πολιτικές που δεν προωθούν,
την κοινωνική συνοχή.
την αλληλεγγύη και προπαντός την δικαιοσύνη.
Όμως Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Δεν κλείνουμε τα μάτια σε ότι συμβαίνει τριγύρω μας, δεν αιθεροβα-τούμε, ήμαστε πραγματιστές, αλλά, αλλά από την άλλη, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε το διαρκές «κλαψούρισμα» της εργοδοσίας του κλάδου, που αποσκοπεί να συμπιέσει τις αμοιβές μας και να ακυρώσει τις κατακτήσεις που πετύχαμε με αγώνες.
Δεν μπήκαμε ούτε θα μπούμε σε αυτή τη λογική. Διακριθήκαμε και διακρινόμαστε για την υπεύθυνη συνδικαλιστική μας στάση και σοβαρότητα, η οποία πηγάζει από την πίστη μας στην εργατική υπόθεση.
Γνώμονάς μας ήταν και θα είναι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου μας και της εργατικής τάξης γενικότερα.
Δε θυσιάζουμε τίποτε στο βωμό μεσοπρόθεσμων στόχων.
Δε θυσιάζουμε τίποτε σε μικροκομματικές ή παραταξιακές σκοπιμό-τητες.
Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που μας κάνει και ξεχωρίζουμε από άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες κινούνται με σημαίες ευκαιρίας.
Η δική μας σημαία ήταν, είναι και θα είναι η σημαία της εργατικής αυτονομίας. Η εργατική υπόθεση είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων.
Κινούμαστε αταλάντευτα στις ράγες των Αρχών και Θέσεων της Αυτόνομης Δημοκρατικής Ένωσης Συνδικαλιστών (Α.Δ.Ε.Σ.).
Θέσεις και αρχές που αποτελούν το σημαντικότερο εφόδιο μας , αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύουμε.
Αυτό όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, δε σημαίνει ότι δεν προβαίνουμε σε συμμαχίες συνδικαλιστικές και κοινωνικές, δε διστάσαμε να συνεργαστούμε και με συνδικαλιστικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε σημαντικές διαφορές στις γενικότερες μας αντιλήψεις, θέτοντας πάντα έναν αδιαπραγμάτευτο όρο, το συμφέρων των εργαζομένων.
Οι συνεργασίες αυτές λοιπόν απορρέουν από την αντίληψη που έχουμε για την ταξική αλληλεγγύη, που πρέπει να είναι ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά των γνήσιων εργατικών ταξικών συνδικάτων.
Η δική μας ταξική αλληλεγγύη διακρίνεται στους διαρκείς αγώνες που έχει δώσει ο κλάδος μας για τη δουλειά μας, για την αξιοπρέπειά μας, για εργασία ανθρώπινη με καθορισμένο ωράριο και αμοιβές που θα καθορίζονται μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και όχι μέσα από ατομικά σύμφωνα απασχόλησης.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Για να αντιμετωπίσουμε τη σημερινή κατάσταση χρειάζεται πριν από όλα να γνωρίζουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται και το εργατικό συνδικα-λιστικό κίνημα.
Εμείς στον κλάδο μας παρουσιάζουμε μια ιδιομορφία, που πολλές φορές δημιουργεί την εντύπωση στα μέλη των σωματείων μας ότι παρόμοια είναι η κατάσταση στους περισσότερους εργασιακούς χώρους.
Δυστυχώς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Ότι για μας είναι αυτονόητο σε άλλους κλάδους φαίνεται βουνό. Η κατάσταση σε πολλούς εργασιακούς χώρους είναι δραματική.
Οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.
Η κατάσταση στην αγορά εργασίας επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα.
Η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία αποτελεί σήμερα ένα τεράστιο τμήμα των οικονομικών δραστηριοτήτων στη χώρα μας.
Οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά τον εργοδοτικό, κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό.
Η κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν προήλθε μόνο εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Κάθε άλλο, οι επι-θέσεις που δεχόμαστε δεν θα ήταν δυνατές αν υπήρχε ένα ρωμαλέο αυτό-νομο, ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Δυστυχώς οι εργαζόμενοι έχουν χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη τους στα συνδικάτα εξ αιτίας των συμβιβασμένων ηγεσιών του συνδικα-λιστικού κινήματος.
Δεν θα αναλύσουμε όμως τώρα τους λόγους που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση.
Η δική μας ιστορική ευθύνη είναι να οδηγήσουμε τους εργαζόμενους του κλάδου με τις λιγότερες δυνατές απώλειες στην έξοδο από τη σημερινή κατάσταση και να πετύχουμε, όπου είναι δυνατόν βελτιώσεις.
Κάθε θετική προσφορά μας, θα λειτουργεί και ως παράδειγμα, για το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και για όλους εκείνους τους εργαζόμενους που θα θελήσουν να απεγκλωβιστούν από τις πρακτικές του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας, της κυβερνητικής και κομματικής ποδηγέτησης.
Η εργατική τάξη δεν έχει την πολυτέλεια των συζητήσεων και της εσωστρέφειας αυτή την κρίσιμη για το μέλλον της περίοδο.
Η τελευταία ελπίδα των εργαζομένων είναι τα Συνδικάτα.
Οι έντιμες συνδικαλιστικές δυνάμεις θα πρέπει να αναλάβουν αυτή την δύσκολη περίοδο την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Το σύνθημα «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη» πρέπει να απο-τελεί την πεμπτουσία της δράσης τους.
Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην απάθεια και την παθητικότητα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που συσσωρεύει η πολιτική του Μνημονίου.
Η θέση της Ομοσπονδίας μας σε μια τέτοια κατεύθυνση ανασύνταξης των εργατικών δυνάμεων μπορεί να είναι πρωταγωνιστική και πρωτοπορια-κή, όπως υπήρξε από την εποχή της ίδρυσής της σε διάφορες φάσης της ιστο-ρίας του συνδικαλιστικού κινήματος.
Δεν περιαυτολογούμε όταν ισχυριζόμαστε ότι εμείς έχουμε την πείρα, έχουμε τη θέληση, διαθέτουμε την οργάνωση, την αξιοπιστία και τις ι-δέες.
Αν λοιπόν, δεν εμπνεύσουμε εμείς τους εργαζόμενους τότε ποιος μπορεί να το κάνει;
Η κρίση μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε ευκαιρία οργανωτι-κής ανάπτυξης.
Σε οργανωτική κατεύθυνση γίνονται βήματα ακόμη και μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες.
Υπάρχουν σωματεία μας που εγγράφουν νέα μέλη.
Το επισημάναμε στο προηγούμενο Εθνικό Συμβούλιο και το υλοποιούμε διαρκώς.
Ενεργοποιούμε όλες τις δυνάμεις μας προς αυτή την κατεύθυνση.
Με το οργανωτικό σχετίζεται και η σημαντική συνάντηση που έγινε στο Βόλο με συνδικαλιστές πολυεθνικών εταιριών από την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γερμανία. Την χρησιμότητα αυτών των συνεργασιών θα αναφέρει ο Οργανωτικός Γραμματέας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Ως τμήμα της εργατικής τάξης, δεχόμαστε και εμείς τα πυρά της εργοδοσίας.
Δεν έχει σημασία και σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι μπορούμε και αντιστεκόμαστε με επιτυχία.
Αν ισοπεδωθούν όλα γύρω μας θα είναι πολύ δύσκολα να κρατήσουμε αυτά που θεωρούμε σήμερα αυτονόητα.
Για αυτό και ας το έχουμε καλά στο μυαλό μας, πως όταν αγωνιζόμαστε για όλους τους εργαζόμενους, αγωνιζόμαστε και για τα δικά μας στενά συμφέροντα.
Η Π.Ο.Ε.Ε.Π. με αυτό ακριβώς το σκεπτικό και με βάση τις αρχές και τις θέσεις του αυτόνομου ταξικού συνδικαλισμού δημιούργησε και τις Ομά-δες Υποστήριξης Συνδικαλιστικών Αγώνων (Ο.Υ.Σ.Α.).
Πρόκειται για μια πρωτοποριακή οργανωτική κίνηση, η οποία υπογραμμίζει την ταξική κατεύθυνση και τη έμπρακτη αλληλεγγύη του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου μας προς το σύνολο της εργατικής τάξης της πατρίδας μας.
Με την ίδρυση αυτών των ομάδων στέλνουμε και ένα μήνυμα προς όλους τους εργαζόμενους ότι ο αγώνας είναι κοινός και ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσουν αντιλήψεις «ανθρωποφαγίας» μέσα στους κόλπους της εργατικής τάξης.
Συνάδελφοι
Ως Διοίκηση της Ομοσπονδίας, την χρονιά που μας πέρασε, θεωρούμε ότι επιδείξαμε υψηλό βαθμό συνδικαλιστικής και πολιτικής ωριμότητας, μπροστά στις πρωτόγνωρες συνθήκες που αντιμετωπίζαμε, διακριθήκαμε για τη μεγάλη πειθαρχεία στις αποφάσεις του οργάνου και εφαρμόσαμε μια πολιτική ταξικής αλληλεγγύης που συμβαδίζει με τις ιστορικές παρακατα-θήκες του εργατικού κινήματος στα Εμφιαλωμένα Ποτά.
Κρατήσαμε τον κλάδο και τους εργαζόμενους του μακριά από δυσά-ρεστες περιπέτειες και αυτό οφείλεται στη διορατικότητα της διοίκησης της Ομοσπονδίας, της μεθοδικής δουλειάς της, αλλά και της ταξικής συνείδησης και της πειθαρχίας που δείχνουν οι εργαζόμενοι του κλάδου, κάναμε σωστή χρίση και όχι κατάχρηση των όπλων που διαθέτουμε στην συνδικαλιστική μας φαρέτρα.
Με αυτές τις σκέψεις, φίλες και φίλοι συναδέλφισες και συνάδελφοι και με αυτούς τους προβληματισμούς, πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα των εργασιών και του φετινού μας ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ θα έχουν θετική και ρεαλιστική πορεία και είμαστε βέβαιοι ότι μόνο αν συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο, σε αυτή την κατεύθυνση, με τον ίδιο αγωνιστικό ζήλο και την ίδια εσωτερική συσπείρωση και πειθαρχία θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε αποτελεσματικά τα συμφέροντά μας.
Ενωμένοι προχωράμε, στηρίζουμε τις αποφάσεις των οργάνων, τις προωθούμε στους χώρους δουλειάς, κρατάμε τα μέλη και τους εργαζόμενους ενήμερους και σε διαρκή επαγρύπνηση.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν επιτρέπονται ούτε λάθη, ούτε στρα-βοτιμονιές.
Στην δικτατορία των αγορών απαντάμε με την ισχυρότερη δύναμη αντίστασης των εργαζομένων.
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ — ΕΝΟΤΗΤΑ –ΑΓΩΝΑΣ
ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Σας ευχαριστώ
Χαιρετίζουμε, λοιπόν, από βάθους καρδιάς, τους εκπροσώπους του Σωματείου των Συνταξιούχων που τιμούν σήμερα με την παρουσία τους και τους μεταφέρουμε τις ευχαριστίες και το σεβασμό των εργαζομένων.
Ευχαριστίες για όλα όσα μας άφησαν ως παρακαταθήκη και πρώτα από όλα ένα πανίσχυρο συνδικαλιστικό κίνημα και εκφράζουμε τον σεβασμό μας, γιατί στους αγωνιστές της εργατικής τάξης που αποχώρησαν με το κεφάλι ψηλά μόνο σεβασμός των νεότερων συναδέλφων ταιριάζει.
Μας τιμά ιδιαίτερα η σημερινή σας παρουσία και μας εμπνέει, μας εμπνέει, ώστε να συνεχίσουμε τον δρόμο που εσείς με τους αγώνες σας χαράξατε, τον δρόμο της αλληλεγγύης, τον δρόμο της ενότητας τον δρόμο του ΑΓΩΝΑ.
ΝΕΑ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
