ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΩΝ ΠΟΤΩΝ

φωτο αρχείου

Ο Μ Ι Λ Ι Α

 του Βασίλη Αρτεμίου  Προέδρου  της  Π.Ο.Ε.Ε.Π. στο συλλαλητήριο της Δ.Ε.Θ.  στις  7/9/2013

Εργαζόμενες,  Εργαζόμενοι  Νέοι,   Άνεργοι,  Συνταξιούχοι Συναδέλφισσες  και  Συνάδελφοι

          Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για  να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στην πολιτική που δυναμιτίζει τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και  μετέτρεψε την κρίση  του καπιταλισμού σε  κοινωνική και  ανθρωπιστική  κρίση

. Εργαζόμενοι         

   Έχουν περάσει τρεισήμισι χρόνια  από  την  έναρξη  της  πολιτικής  των  λεγόμενων  «Μνημονίων».             Τρεισήμισι  χρόνια  από  την  έναρξη της  ολομέτωπης επίθεσης ενάντια  στα  εργατικά  δικαιώματα.           

  Τρεισήμισι  χρόνια συνεχίζεται  η αποψίλωση της παραγωγικής  βάσης  της  χώρας.              Κάθε  μέρα  ανακοινώνονται νέα λουκέτα  μικρών    επιχειρήσεων και κατά χιλιάδες οι εργαζόμενοι περνούν στην   ανεργία.          Η εργατική οικογένεια βυθίζεται  μέσα στην φτώχεια και σε πολλές περιπτώσεις οδη-γείται σε πρωτόγνωρες   μορφές  κοινωνικής  εξαθλίωσης.           

Οι στρατιές των μακροχρόνια ανέργων μετατρέπονται με σταθερούς ρυθμούς σε στρατιές απόρων. Εργαζόμενοι και  εργαζόμενες          

Η ανεργία καταγράφεται σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία στο 27%.  Στους νέους έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις και κυμαίνεται πλέον σταθερά πάνω από  50%.          

    Όλο και περισσότεροι νέοι  και κυρίως νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα αναζητώντας καλύτερη τύχη στο εξωτερικό εξανεμίζοντας  κάθε ελπίδα για μελλοντική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.          

Κάθε μέρα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας ανακοινώνουν και μια αυτοκτονία για οικο-νομικούς λόγους, ενώ η νέα σχολική χρονιά βρίσκει χιλιάδες παιδιά σε κατάσταση διαρκούς  υποσιτισμού.         

Τα αποτελέσματα της κοινωνικής σφαγής που συντελείται μπροστά στα μάτια μας είναι πλέον ορατά σε όλη τους  τη  μεγαλοπρέπεια.           Ο  ελληνικός λαός βρίσκεται  στη μέγγενη μιας εξευτελιστικής και απάνθρωπης      δι-αδικασίας φτωχοποίησης.  Η κυβέρνηση πειθήνιο όργανο της τρόικας,  εκτελεί πιστά       τις εντολές του κεφαλαίου, των δανειστών και των διεθνών   τοκογλύφων  και συνεχίζει την αδιέξοδη πολιτική  της στυγνής λιτότητας, της μείωσης των συντάξεων  και  της        συνέχισης των κεφαλικών φόρων με πρόφαση την εξυγίανση της οικονομίας  και την ε-πιστροφή στις περίφημες «αγορές».          

Αλλά τα οικονομικά μεγέθη τους διαψεύδουν καθημερινά.        

   Η φοροδιαφυγή,  η μαύρη εργασία,  η  εισφοροδιαφυγή  εξακολουθούν  να οργιάζουν.           Οι ανείσπρακτες οφειλές προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία ανέρχονται σε  11 δισεκατομ-μύρια ευρώ, με ελάχιστη έως μηδαμινή  δυνατότητα  να  εισπραχθούν.           

Επιχειρήσεις  κοινής  ωφέλειας  βγαίνουν στο σφυρί,    η αμυντική βιομηχανία ξεπου-λιέται, στη σειρά για πώληση είναι η ύδρευση και άλλα δημόσια αγαθά.        

   Η επίθεση επεκτείνεται στη δημόσια παιδεία και στη δημόσια υγεία. Εργαζόμενοι            Η κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο στην αντεργατική πολιτική και τώρα η εργοδοσία έχει εξαπολύσει σε όλους τους χώρους μια ανελέητη επίθεση για να ισοπεδώσει κάθε εργατικό δικαίωμα.           

Στον κλάδο μας, οι πολυεθνικές έχουν μετατραπεί σε εμπροσθοφυλακή της εργοδοσίας στην προσπάθεια να  διαλύσουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και να καθυποτάξουν τους εργαζόμενους στα  κελεύσματά τους.            Απέναντι στην συντονισμένη επίθεση τρόικας,  κυβέρνησης και εργοδοσίας οφείλουμε οι εργαζόμενοι να αντιπαρατάξουμε ένα ισχυρό μέτωπο.          

  Όπως η εργοδοσία συντονίζει  τις επιθέσεις της εναντίων  μας  με κριτήριο τα ταξικά της συμφέροντα, έτσι πρέπει και  εμείς μέσα από τα συνδικάτα, μαζί με  τους  ανέργους,   να αντιπαρατάξουμε ένα ενιαίο ταξικό μέτωπο αντίστασης και αντεπίθεσης  για μια νέα προοπτική ανάπτυξης με δουλειά για όλους τους εργαζόμενους.           Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα της διαίρεσης ανάμεσα σε    εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Ο αγώνας ενάντια στην αντεργατική   πολιτική που γεννά ανεργία είναι κοινός  και  μας  αφορά  όλους.  Επεκτείνεται  και  στους  υπερασπιστές  αυτής  της  πολιτικής  μέσα  στο  ίδιο  το  συνδικαλιστικό  κίνημα  τις  συμ-βιβασμένες  ηγεσίες  που  λειτουργούν ως τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια αγωνιστικού προσανατολισμού των συνδικάτων και των εργαζομένων.          

  Δώσαμε και δίνουμε διαρκώς τον αγώνα για τον  παραμερισμό τους για να ανοίξει      ο δρόμος σε μια άλλη     συνδικαλιστική πρακτική αγώνων και διεκδικήσεων.           Για εμάς, ως τμήμα της ελληνικής εργατικής τάξης,  η σύναψη συμμαχιών ήταν βασική σταθερά της συνδικαλιστικής μας πρακτικής που στηριζόταν στις Αρχές και Θέσεις της Αυτόνομης Δημοκρατικής Ένωσης Συνδικαλιστών (Α.Δ.Ε.Σ.) και στη βάση αυτή προχωρή-σαμε με άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις στην ίδρυση του Πανεργατικού Αγωνιστικού    Μετώπου.           Οι πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις δικαίωσαν την   επιλογή μας αυτή.         

Το Π.Α.ΜΕ. βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων των εργαζομένων  και συνεχίζει σήμερα να αποτελεί σημαντικό πόλο συσπείρωσης των ταξικών δυνάμεων  και τη μοναδική ελπίδα των εργαζομένων ενάντια στο αντεργατικό σφυροκόπημα της ελληνικής κοινωνίας  από τους  τοκογλύφους του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.                  

  Με τη σημερινή τεράστια συγκέντρωσή μας στέλνουμε από τη Θεσσαλονίκη μήνυμα αντίστασης και αγώνα στους εργαζόμενους όλης της Ελλάδας.        

Ενωμένοι κάτω από τη σημαία των ταξικών συνδικάτων υψώνουμε  φωνή διαμαρτυ-ρίας ενάντια στις αντεργατικές επιλογές της τρόικας και των εγχώριων συνεργατών της και  απαιτούμε την κατάργηση της αντιλαϊκής πολιτικής.           Καλούμε τους εργαζόμενους και τα εργατικά σωματεία σε όλους τους χώρους να   συμπαραταχθούν με το Π.Α.ΜΕ. για να συγκροτήσουμε το πιο ισχυρό μέτωπο απέναντι στην εργοδοσία  και τους πολιτικούς εκφραστές της.             Όλοι μαζί, χωρίς τους εγκάθετους της εργοδοσίας, σε συμμαχία  για να διασφαλίσουμε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής οικογένειας.            

Για σταθερή δουλειά και ευημερία για τους πολλούς και όχι τους λίγους.            

Για ένα καλύτερο μέλλον για τις νέες γενιές, για τα παιδιά μας.         

   Για  δημόσια  παιδεία,  δημόσια  υγεία,  για  ανάπτυξη και  πρόοδο της ελληνικής     οικονομίας

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ